NL
Ruth Devriendt (1991°, woont en werkt in Gent) maakt haar kunst als een nooit eindigende reis, waarbij ze niet alleen onze omgeving probeert te vertalen, maar ook de essentie van het mens zijn en onze inbedding in de natuur; er klinkt een zachte schreeuw.

Het schuurt in taal en blijkt woordenschuw. Het zijn beelden zonder remmingen die het brein een prikkel van hoog voltage geven. Wij, vatbaren, beleven dat wat niet ervaren wil worden, niet gezien wil zijn, maar ons onweerstaanbaar doet kijken.

Zo manifesteert het leven, in de beelden die we delen. In het vrij laten kolken en stormen, omarmen we 'het' om het tijdens de onvermijdelijke worsteling de bovenhand te laten nemen, de hand te schudden of het gedag te wuiven. In zulke overgave valt er veel te winnen. Ze verkiest het troebele van de antropogene sedimenten en de intermenselijke relicten. Een ode aan het menselijk testament die deze van de natuur wordt.

De verontrusting dooft in zijn gezette vorm tot een zinstreling van evenwicht en uitdaging.
Kijk bevrijd. Beleef bezeten.

EN
Ruth Devriendt (1991°, lives and works in Ghent) makes her art as a never-ending journey, trying to translate not only our environment, but also the essence of being human and our embedding in nature; there is a soft cry.

It chafes in language and proves word-shy.

It is images without inhibitions that give the brain a stimulus of high voltage. We, susceptibles, experience that which does not want to be experienced, does not want to be seen, but makes us look irresistibly.

This is how life manifests, in the images we share. In letting it churn and storm freely, we embrace “it” to let it take the upper hand, shake its hand or wave it goodbye during the inevitable struggle. In such surrender there is much to be gained. She prefers the murkiness of anthropogenic sediments and interpersonal relics. An ode to the human will that becomes this one of nature.

The disquiet extinguishes in its set form to a zing of balance and challenge.
Look liberated. Experience possessed.