Een milde vorm van activisme is onlosmakelijk verbonden met het werk van Karl. Met zijn kunst verkent hij de onderscheidingen tussen publiek en niet-publiek, mainstream en underground, 'wij' en 'zij'. Om zijn acties vast te leggen en te representeren, gebruikt Philips verschillende disciplinaire methoden, vaak samengevoegd tot één (onconventionele) monumentale installatie, waarbij hij flirt met de grenzen van wat mogelijk of zelfs legaal is. Zijn werk is het resultaat van de verwevenheid van zijn praktijk en levenswijze - voor Karl Philips is kunst nooit vrijblijvend.