Randoald heeft een welverdiende reputatie als grafisch ontwerper die zijn jarenlange ervaring, opgedaan in zijn onafhankelijke kunstpraktijk, combineert met een intuïtieve studie en creatie van beelden met betrekking tot de conceptie van visueel ontwerp en verbeelding. Concepten zoals tijdsperceptie, originaliteit en toeschrijving, herbruikbaarheid, interpretatie en copyright worden heroverwogen en geherinterpreteerd. Hij observeert de materiële wereld met een ontwapenende benadering en brengt zo vertrouwde elementen samen om nieuwe visuele concepten te creëren.
-
Deze pictogrammen vormen een unieke, rechte lijn met de grotschilderingen in Lascaux en zijn tegelijk duizenden keren en honderden jaren lang gekopieerd, verspreid en tot nut geweest. Als teken van vruchtbaarheid en bescherming. Als voorbeeld voor copulatie en genitaliën. Als een abstractie van het geploegde veld. Geen wereld waar dood en leven zo verbonden zijn als die op een boerderij. Waar de behoefte om het één boven het ander te stellen zo groot is. Zo groot dat de mens nood heeft aan de magie van deze eeuwenoude symbolen. Op hekken, poorten en muren. Verroest, verbogen en afge- bladderd. Vergeten, ontdaan en misbruikt. ‘Een symbool is een werkelijkheid, die samenvalt met een andere en deze zichtbaar voorstelt’.

In het werk van Randoald Sabbe komen telkens geschiedenis, politiek, religie, semantiek en de vergankelijkheid ervan naar voren. Voor hem is niets wat het op het eerste gezicht lijkt te zijn, maar tegelijkertijd is het dat wel. Hij voelt de constante drang om ons geheugen op te frissen en ervoor te zorgen dat niets verloren gaat.
-
Alles wordt niets. Het kan zowel een vreugdekreet als een doemgedachte zijn. Een opluchting en een groot verlies. Alles, eens zo tastbaar en betekenisvol, vervloeit uiteindelijk in het niets. Het is een paradox van verheffing en gemis, waarbij de interpretatie afhangt van de toeschouwer, de context en de tijd. Wie het leest, wat de samenhang is, de plaats en het moment bepalen de legende bij wat hier staat. Maar uiteindelijk verdwijnt ook deze gedachte, net zoals alles, in het niets.