De essentie van Etienne Desmets werk is de innerlijke samenhang tussen "energie" en "gratie". De formele en inhoudelijke samenhang roept 'beelden' op die verhalen vertellen over verlangen en lust, vertedering en schuchterheid. Ze stralen een energetische dynamiek van gesuggereerde beweging uit en betoveren tegelijkertijd met een gracieuze kracht van introspectieve stilte. Etienne Desmets beelden gaan ook over de schizofrene aard in mensen en dingen, maar ook over eenheid, over aantrekking en afstoting, over omhelzing en loslaten, over de versmelting van gevoelens en mentale kracht, maar ook over de onmogelijkheid van communicatie.

Uit deze impulsen creëert Etienne Desmet beelden die poëtische signalen geven om permanent verzet te bieden tegen de hysterische verloedering van ons leefbiotoop. In die zin blancheren ze domheid en lelijkheid. Scherp, puur en tijdloos is het "beeld" van zijn sculpturen met hun magische kracht. Ze zijn tekens van de ultieme pracht van zinloosheid!